تاریخچه Case IH

۱۸۳۱- اولین دروگر به طور موفقیت ­آمیز در Steele’s Tavern ویرجینیا و توسط Cyrus Hall McCormick شرکت کیس Case ساخته شد. این اختراع و ویژگی کنارریزی (ریک) اتوماتیک آن به هر شخص اجازه می­ دهد که ۴۰ ایکر را در یک روز برش دهد؛ در حالی که این مقدار توسط ۵ نفر به طور دستی برش داده می­ شد. دروگر و سایر محصولات توسعه یافته و اختراعات McCormick در حوزه بازاریابی و تولید، محرک­ های کلیدی در تاسیس صنایع تجهیزات کشاورزی در سرتاسر دنیا شدند.

۱۸۳۴-۱۸۶۰- شرکت کشاورزی McCormick با وارانتی محصولات خود، سیستم فروش گسترده تحت حمایت یک شبکه بین قاره ­ای از نمایندگی­ ها و تبلیغات تضمین شده، اعتبار خرید و تعمیر رایگان ماشین ­­آلات، رتبه اول را در صنعت تجهیزات کشاورزی در حال رشد کسب کرد.

۱۸۴۲- جروم کیس (Jerome Increase Case) (1819-1891) در ویلیامستون نیویورک برای Rochester در ایالت ویسکاسین، یک ماشین خرمن کوب با نام ground hog اختراع کرد. او این خرمن کوب را توسعه داد و کمپانی خود را تاسیس نمود.

۱۸۴۳- جروم کیس (Jerome Case) به Racine در ایالت ویسکانسین در ساحل دریاچه میشیگان نقل مکان کرد تا بتواند از انرژی آب استفاده کند. او کارخانه ­ای ساخت که خرمن کوب­های خام را تولید نموده و اصلاحاتی بر روی آنها انجام داد تا مدل­ های جدیدی ساخته شوند.

۱۸۴۷- McCormick کارخانه­ اش را به شیکاگو منتقل نمود تا در غرب آمریکا گسترش یابد. این شرکت در ایالات غرب میانه آمریکا تبدیل به بزرگترین شرکت کشاورزی شد و بعدها دفتر مرکزی این شرکت بین ­المللی در مرکز شهر شیکاگو در کنار رودخانه واقع در خیابان میشیگان جنب ساختمان Wrigley مستقر شد.  

۱۸۵۹- دروگر، مدال طلای نمایشگاه رویال را در Crystal Palace لندن انگلستان به دست آورد و ورود شرکت ماشین آلات برداشت McCormick  به اروپا کلید خورد.

۱۸۶۰-۱۸۶۵- جنگ داخلی آمریکا، گسترش چشمگیر مکانیزاسیون مزارع را تحریک نموده و تعداد دروگرها و موورهای مورد استفاده در مزارع را از ۹۰۰۰۰ به ۲۵۰۰۰۰ افزایش داد.

۱۸۶۳- جروم کیس Jerome Case برای تشکیل شرکت J. I. Case سه شریک یافت. این افراد که به زودی به عنوان چهارگانه بزرگان (Big Four) شهرت پیدا کردند، Jerome Case، Massena Erskine، Robert Baker  و Stephen Bull  بودند.

۱۸۶۵- علامت تجاری معروف عقاب تصویب شد، لوگویی که پس از Old Abe به کار رفت و تصویری از یک عقاب باشکوه است که به عنوان طلسم جنگ داخلی برای شرکت در هشتمین Wisconsin Regiment طراحی شده است.

                                         

۱۸۶۹- اولین موتور بخار Case تولید شد که طی سال­ های اخیر ۳۶۰۰۰ عدد از آن روانه بازار شده است. اولین محصول تولیدی (که در موسسه Smithsonian به نمایش گذاشته شده است) دارای چرخ­ های نصب شدنی بود اما هنوز توسط اسب­ ها کشیده می­شد. ۱۵ سال طول کشید تا تقاضای بیشتر برای انرژی در مزارع باعث رونق موتور بخار شود.

۱۸۷۱- آتش ­سوزی بزرگ شیکاگو، کارخانه اصلی را از بین برد. (J.I. WC (Case of Racine پیشنهاد ساخت ماشین ­آلات برای McCormick را داد که از آن امتناع شد و برای ساخت یک مرکز جدید و بسیار بزرگتر در جنوب غربی شیکاگو به نام McCormick Works تصمیم­ گیری شد.

۱۸۷۸- فروش موتور بخار دو برابر و تا ۲۲۰ واحد رسید. شرکت کیس Case قبل از کار بر روی یک مزرعه فرانسوی، بابت صادرات اولین خرمن کوب­های خود، جایزه اول در نمایشگاه پاریس را از آن خود کرد.

۱۸۸۰- شرکت کیس J. I. Case و شرکاء آن منحل شده و شرکت ماشین ­آلات خرمنکوبی J. I. Case تاسیس شد.

۱۸۸۱- McCormick به طور موفقیت ­آمیزی در جنگ هاروسترها (یک دوره زمانی با رقابت شدید بر سر گسترش صنعت و قیمت­ های پایین) بر بسیاری از رقبا چیره شد. در دهه ۱۸۹۰، این ماشین بیشترین سرمایه­ گزاری را پس از موتورهای بخار از آن خود کرد.

۱۸۸۴- جروم کیس (Jerome Case) در ارتباط با خرمن کوب­ها با مشکلی مواجه شد و آن تصمیم شرکت مبنی بر ساخت محصولات با کیفیت بالا بود.

۱۸۸۴- پس از آنکه نمایندگی و تکنسین مکانیک کارخانه نتوانستند خرمن کوب Case را در یکی از مزارع مینه­ سوتا تعمیر کنند ، جروم کیس (Jerome Case) یک بازدید شخصی از مزرعه به عمل آورد تا ماشین مربوطه را تعمیر نماید. علی­رغم جمعیت شگفت ­زده ­ای که تحت تاثیر این رخداد بودند (سفر با این مسافت طولانی، فقط به خاطر یک ماشین) ، Case تلاش کرد که خرمن کوب را تعمیر نماید.

۱۸۸۴- تعمیر میسر نشد و Case از اینکه چنین محصولی از کارخانه او بیرون آمده است، بسیار عصبانی شد، بنابراین بر روی دستگاه نفت ریخت و آن را آتش زد. روز بعد، کشاورز مالک دستگاه، یک ماشین خرمن کوب جدید و بدون عیب دریافت کرد.

۱۸۸۶- اینک Case بزرگترین کارخانه تولید موتورهای بخار در دنیاست.

۱۸۹۰- تجارت آمریکای جنوبی تا نقطه ­ای رشد کرد که یکی از شعب شرکت کیس Case در بوینس آیرس افتتاح شد؛ اولین شعبه ­ی یک شرکت آمریکایی در این شاخه از صنعت که تا کنون در آرژانتین فعال شده بود. بعد از آن دو شعبه دیگر نیز در آرژانتین افتتاح شد.

۱۸۹۴- علامت تجاری عقاب، طرحی را به خود گرفت که تا ۷۵ سال ماندگار بود: یک عقاب سالخورده که کره زمین را به سرپنجه گرفته است.

۱۸۹۵- تجهیزات احتراق و کاربراتورها برای تراکتورهای بنزینی مورد استفاده قرار گرفتند و شرکت کیس Case شروع به تولید و فروش چندین سایز از مدل­های دو سیلندر نمود.

۱۸۹۹- یک موزع در ادیسای روسیه در پاسخ به نیاز کشاورزان منطقه، به کار گرفته شد.

۱۹۰۲- شراکت شرکت بین ­المللی هاروستر با پنج رقیب تولید کننده ماشین­ آلات هاروستر که ۹۰% تجارت تجهیزات زراعی را شامل می­ شدند، آغاز شد. علاوه بر شرکت ماشین ­آلات هاروستر McCormick، این شرکت­ ها شامل شرکت هاروستر Deering، شرکت تولیدی Plano، شرکت ماشین­ آلات هاروستر Champion Line و شرکت هاروستر Milwaukee بودند. سرپرستی شرکت جدید به پسران دو پیشتاز ماشین­ آلات هاروستر یعنی Cyrus Hall McCormick, Jr. و Charles Deering به همراه George Perkins شریک J.P. Morgan که این شراکت را از نظر مالی سازمان­دهی می­کرد، سپرده شد. 

 

۱۹۰۲-۱۹۸۲- ادغام عمودی- برای کم کردن هزینه­ ها حین جنگ­ های هاروستر، Deering به سراغ صنعت زغال سنگ و سنگ آهن رفته بود. سپس IHC شرکت فولاد ویسکانسین و بعد از آن شرکت چوب ویسکانسین را افتتاح کرد تا ذخیره مواد خام و تولید فولاد و چوب را انجام دهد. دارایی­ های آنها شامل معادن سنگ آهن در MN، کوره­ ها و کارخانجات فولاد در شیکاگو، معادن زغال سنگ و جنگل­ هایی در MO و MN و کارخانه­ های چوب­ بری در MO و AR بودند.

۱۹۰۳-۱۹۱۰- توسعه خارجی- در هنگام تشکیل، تنها ۲۰% از IHC در خارج از آمریکا بود. توسعه، با ساخت کارخانجاتی پیگیری شد که در جهت فروش گسترده بین­ المللی گام بر می­ داشتند.

۱۹۰۳-۱۹۹۸-  هامیلتون در انتاریو ساخت ابزارهای برداشت، خاک ورزی و حمل مواد را آغاز کرد.

۱۹۰۳- تکمیل خطوط تولید- در راستای پیاده ­سازی یکی از اهداف شراکت ، شرکت شروع به افزودن خط تولید محصولات اضافی نمود.

۱۹۰۳ – ماشین­ آلات Osborn در Auburn نیویورک، تجهیزات خاک ورزی را تحت بسیاری از برندها و با ظرفیت تولید بیشتر محصول برای بازارهای شرقی آمریکا به بازار عرضه نمود.

۱۹۰۵ – Keystone of Sterling، IL ابزارهای برداشت را به موورها و ریک­های موجود اضافه نمود که شامل اولین ریک کنار-ریز و ماشین­ آلات حمل علوفه بودند.

۱۹۰۵ – مینی هاروستر در St. Paul، MN و Aultmann-Miller از Akron، OH تولید شد.

۱۹۰۳-۱۹۲۳-  برندها و توزیع­ جداگانه محصولات آنها – به طور کلی، هر پنج شرکت، طراحی­ ها و توزیع­ مربوط به خود را حفظ کردند. برای هر یک از شرکت­ ها، حداقل پنج عامل فروش بین­ المللی مختلف وجود داشت – یک عامل فروش برای هر کدام از خطوط تولید حدودا مستقل، حداقل از نظر مفهومی ممکن بود. C16

۱۹۰۴- نوآوری/ تحقیق و توسعه – توسعه داخلی، متمرکز بر محصولات اضافی برای استفاده خانوار از جمله جداکننده­ های خامه، موتورهای ثابت، کامیون­ های موتوری (زیربنای Navistar کنونی)، اتومبیل، واگن، کود پاش، برداشت­ کننده­ های ذرت و کاترها بود.

۱۹۰۴- شرکت کیس Case اولین خرمن کوب تمام فولاد خود را معرفی کرد. خیلی زود بسیاری از سازندگان آن را کپی ­سازی کردند.

۱۹۰۴- شرکت کیس Case اینک موتورهای بخار کشاورزی و ماشین­آلات خرمنکوب بیشتری را نسبت به سایر شرکت­ها تولید می­کند.

۱۹۰۵- تراکتورها:  اولین تراکتور بنزینی (موتور کششی) فروخته شد. تولید آن در Akron و Upper Sandusky، OH انجام می­ شد و سپس از طراحی ­های Titan و Mogul در Tractor Works غرب شیکاگو و Milwaukee Works  استفاده شد. پس از پیروزی در یک مسابقه شخم ­زنی در فرانسه، صادرات به اروپا آغاز شد.

۱۹۰۶-  اقلام مصرفی/ دو منظوره : Deering اولین سازنده ­ای بود که یک کارخانه دو منظوره را در یک مدت زمان طولانی برای تجارت اقلام مصرفی IHC (تا ۶۵% بازار) تاسیس کرده بود. که شامل مالکیت ذخایر مواد خام (سیسال) در کوبا و مکزیک و کارخانجات دو منظوره در St. Paul، MN  و  Hamilton در ON و Deering Works در Pullman غربی بوده است.

۱۹۰۶-  Norrkoping در سوئد- تولید ابزارهای برداشت علوفه را آغاز کرد.

۱۹۰۷-۱۹۲۶-  خرمن کوب­ها ابتدا در Belle City تولید شدند. در سال ۱۹۲۶ شرکت شروع به تولید خرمن کوب کرد، سپس در ۱۹۲۹ تولید هاروستر-خرمنکوب (کمباین) در E. Moline Works، هامیلتون، ON، Cronix، فرانسه، آمریکای جنوبی و استرالیا شروع شد.

۱۹۰۹-۱۹۲۳-  Lubertzy (مسکو)، روسیه- موورها ، موتورها و دروگرها را تولید کرد.

۱۹۱۰-  Croix، فرانسه- ابزارهای برداشت علوفه، تراکتورها و کمباین­های SP را برای اروپا تولید کرد.

۱۹۱۰-۱۹۹۶-  Neuss، آلمان- برداشت ­کننده­ ها و سپس تراکتورها را تولید کرد.

۱۹۱۱- سه ماشین سرعتی شرکت کیس Case برای اولین بار در مسابقات سرعت ۵۰۰ مایل ایندیاناپولیس شرکت کردند و موقعیت خط یک (پول پوزیشن) را اشغال نموده و امتیاز رتبه دوم را بدست آوردند.

۱۹۱۳ –  Case Tractor Works در نزدیکی Racine (که برای مدت زمانی طولانی به عنوان Clausen Plant شناخته می­ شد)، جهت ساخت چندین سایز موتور ۴ سیلندر برای تراکتورهای بنزینی، شامل مدل­ هایی با موتورهای نصب شده به صورت عرضی به کار گرفته شد.

۱۹۱۴-۱۹۱۸- جنگ جهانی اول- افزایش تقاضا برای تمامی تجهیزات به خصوص تراکتورهای سنگین کار اتفاق افتاد که در بسیاری از کشورها فروخته می­ شد. تولید در Croix و Neuss تحت تاثیر قرار گرفت.

۱۹۱۸ –  تراکتورهای بین ­المللی ۸-۱۶، اولین PTO در صنعت را عرضه کردند.

۱۹۱۹-  با تلاش­ های Deere در تجارت هاروستر، IHC با قرارداد ساخت ، تصمیم به قوی­ تر شدن در بخش شخم ­زنی گرفت و در ۱۹۱۹ دو شرکت مرتبط (P&O of Canton، OH و Chattanooga Plow در ایالت تنسی) را به همین جهت خریداری نمود. با این خریدها، تعداد دسته­ های محصولات عرضه شده برابر با ۵۴ شد، در حالی که در ۱۷ سال پیش و هنگام تشکیل IHC فقط ۹ محصول بود.

۱۹۱۹- شرکت کیس Case شرکت شخم­زنی Grand Detour را خریداری نمود و یک خط تولید تجهیزات شخم­ زنی و خاک ورزی را اضافه نمود. این اولین قدم در جهت ایجاد یک سازنده تمام عیار تجهیزات کشاورزی بود.

۱۹۲۳- جنگ بر سر قیمت تراکتورها- با افت شدید بازار پس از جنگ، بازار تراکتورهای کوچک­تر آسیب دید. فورد، قیمت­ های خود را به طور چشمگیری کاهش داد تا حجم تولید را ثابت نگه دارد و IHC نیز همین رویه را دنبال کرد؛ به طوری که در سال ۱۹۲۳ ۷۶% سهم بازار اروپا را فورد، ۹% IHC و ۱۵% باقیمانده را ۷۳ سازنده دیگر تراکتور از آن خود کردند.

۱۹۲۳- برندهای اصلی : تا ۱۹۲۳ بسیاری از برندها و سیستم ­های توزیع سابق، تلفیقی از سه برند اصلی اولیه یعنی McCormick-Deering، International و Farmall بودند.

۱۹۲۳- صدهزارمین خرمن کوب از خط مونتاژ بیرون فرستاده شد.

۱۹۲۳- تولید کمباین­ های بزرگ غلات آغاز شد و به سرعت استفاده از خرمن کوب­ها را در زمین­ های بزرگ منسوخ کرد. هر چند شرکت کیس Case ساخت خرمن کوب­ها را برای حدود ۳۰ سال دیگر ادامه داد تا به کشاورزانی که ترجیح می­ دهند از خرمن کوب به جای کمباین­ های جدید استفاده نمایند، خدمات ارائه دهد.

در سال ۱۹۲۳ شرکت Fordson از فورد، ۷۶% سهم بازار را از آن خود کرد. با طراحی خلاقانه Farmall، این سهم شروع به کم شدن کرد تا در سال ۱۹۲۸ فورد تولید تراکتور را در آمریکا به پایان رساند. در ۱۹۲۹ J.I. Case اولین چلنجر با مدل CC (تراکتور سه زمانه چند منظوره) را برای Farmall تولید نمود.

۱۹۲۴-  Farmall  تولید اولین تراکتور طراحی شده خود را آغاز کرد و انقلابی را در این صنعت ایجاد نمود. این طرح، سبک­ تر و دارای نسبت قدرت به وزن بیشتری بود، بخش جلویی، باریک و دارای چرخ راهنمای تکی و فرمان­ پذیری دقیق جهت کاشت بود. عامل کلیدی موفقیت، یک سیستم منحصر به فرد از تراکتور و ابزارهای متصل شونده با آن برای شخم ­زنی، کاشت و برداشت بود.

۱۹۲۴-  تولید اتومبیل­ ها و موتورهای بخار متوقف شد.

۱۹۲۶- Farmall Works در جزیره Rock شروع به تولید طرح­ های Farmall نمود. تولید تراکتورهای برند Farmall و بین­ المللی تا خرید IHC توسط Tenneco در ۱۹۸۵ ادامه یافت. تا ۱۹۳۰، صد هزارمین Farmall تولید شد و در  ۱۹۷۴، ۵ میلیون تراکتور IHC تولید شد (Farmall بین ­المللی ۱۰۶۶).

۱۹۲۸- شرکت کیس  Case، خط تولید تجهیزات خاک ورزی، برداشت علوفه و هاروستر Emerson-Brantingham را در Rockford، Illinois خریداری نمود.

۱۹۲۹-  اولین تراکتورهای چرخ­ زنجیری تولید شدند. این امر منجر به تولید چندین نسل از تراکتورهای چرخ ­زنجیری برای کاربردهای کشاورزی شد و زیربنای آنچه که امروزه بخش تجهیزات هاروستر بین­ الملل شده است، گردید.

۱۹۳۵-  اولین تراکتور دیزل چرخی در نبراسکا مورد آزمون قرار گرفت؛ WD-40 بین­ المللی.

۱۹۳۷-  Case کارخانه شرکت Rock Island و یک کارخانه در Burlington را برای ساخت کمباین­ های کوچک خریداری کرد. 

۱۹۳۷- Farmall رنگ قرمز چرخ­ ها را جایگزین رنگ خاکستری کرد. دلیل اصلی آن این بود که رنگ قرمز در محصولات Farmall که بر روی جاده ­های عمومی حرکت می­کردند، یک فاکتور ایمنی محسوب می­شد.

۱۹۳۹ با معرفی تراکتورهای جدید شامل سری D، قرمز آتشین، رنگ مشخصه ­ی تجهیزات Case گردید.

۱۹۳۹- معرفی عمومی دومین نسل Farmall- با نام «سری حروف». A و B سایز کوچک ، H سایز متوسط و M سایز بزرگ. طراحی مدرن این تراکتورها نشان دهنده تلاش­ های طراح صنعتی مشهور بین­ المللی، Raymond Loewy است که برای ایجاد ظاهری جدید، مدرن و متمایز جهت Farmalls استخدام شده بود. «هر دو خط تولید دارای یک طرح رادیاتور مشابه بودند که شامل three silver stripes و three-dimensional Farmall یا International name plate هستند» (این اسامی، برند­های محصول بودند – برند اصلی McCormick-Deering و نام شرکت International Harvester بود). Loewey در ادامه اقدام به طراحی اولیه مراکز نمایندگی با ستون­ های عمودی نمود که نمای همه ۸۰۰ نمایندگی آمریکایی و فروشگاه­ های شرکت را یکپارچه کرد.

۱۹۴۰- تراکتورهای سری S و V معرفی شدند. Eagle hitch و کنترل­ های هیدرولیکی بعدا اضافه شدند.

۱۹۴۱- شرکت کیس Case درگیر تولیدات ارتشی زمان جنگ شد، و اولین محموله از صدها هزار خمپاره ۱۵۵ میلی­متری را که توسط نیروهای آمریکایی و متفقین در سراسر جهان استفاده می­شد، تحویل داد. سایر محصولات زمان جنگ شامل بمب ­های ۵۰۰ پوندی، خمپاره ­انداز ۴۰ میلی­متری، بال­ های بمب افکن B-26 و افترکولر برای موتورهای هواپیمای رولز رویس بود.

۱۹۴۱- شرکت کیس Case یک کارخانه کوچک در Stockton کالیفرنیا را برای تولید ماشین ­آلات در منطقه ساحل غربی، یک کارخانه بزرگ در Bettendorf آیووا را برای تولید کمباین­ های بزرگ، تجهیزات برداشت ذرت و بیلرها و کارخانه ­ای در Anniston  آلاباما را برای تولید ماشین ­آلات جهت منطقه جنوب شرقی خریداری کرد.

۱۹۴۲-  اولین کمباین خودکار شرکت کیس Case ، هاروستر- خرمن کوب مدل ۱۲۳-SP تولید شد.

۱۹۴۲- راه ­اندازی صنایع برداشت پنبه از نوع اسپیندل برای اولین بار. یکی از این مدل ­ها، معروف به « Big Red » است که در موزه Smithsonian در واشنگتن به همراه خرمن کوب­ J.I. Case و لوگوی قدیمی «Case «Old Abe در معرض نمایش قرار گرفته است.

۱۹۴۵- «سیستم زراعت Farmall» راه ­اندازی شد که شامل لیست گسترده ­ای از ماشین­ های قابل اتصال سریع به صورت اتصال H یا M بود. این راه­اندازی شامل یک برنامه کامل فروش و آموزش خدمات برای نمایندگی­ ها بود.

۱۹۴۵-  تولید پنجاهمین بیلر با تغذیه و نخ ­پیچی اتوماتیک.

۱۹۴۷ لوگوی مستطیلی و متمایز IH جایگزین لوگوی گرد IHC شد که از سال ۱۹۰۲ استفاده می­شد. Loewey این لوگو را طراحی کرد که ظاهر آن نمایانگر یک کشاورز در حال رانندگی با تراکتور Farmall است. این لوگو تا زمان ترکیب با لوگوی Case در سال ۱۹۸۵ به تنهایی مورد استفاده قرار می­گرفت و امروزه نیز بخشی از لوگوی Case IH است.

۱۹۴۷- تولید Farmall در Doncaster انگلستان آغاز شد. این کارخانه بعدا بیلرهای مکعبی کوچک را برای بازارهای سراسر جهان تولید می­کرد.

۱۹۴۷- Louisville Works با نام «بزرگترین کارخانه تراکتورسازی در جهان» تولید تراکتورهایFarmall  کوچک A و B و تراکتورهای جدید Farmall را آغاز کرد. ظرفیت تولید ۲۲۰۰ تراکتور در هفته بود. این کارخانه بعدا خط تولید تراکتورهای باغی Cadet را راه ­اندازی کرد. همچنین تولید تجهیزات خاک ورزی و کاشت در Stockton Works جهت سواحل غربی آمریکا آغاز شد. در سال ۱۹۴۸ Memphis Works تولید ماشین برداشت پنبه را آغاز کرد. این کارخانه همچنین ادوات برداشت علوفه از جمله بیلرهای مکعبی و استوانه­ ای و موور- کاندیشنر­ها و همچنین دیسک ­های خاک ورزی آفست را تولید کرد.

۱۹۵۳- شرکت کیس Case تراکتور دیزلی مدل ۵۰۰ را به بازار عرضه کرد که ادعا می­ شد کوچکترین تراکتور دیزلی موجود است.

۱۹۵۴- Farmall تراکتورهای جدید با نام «سری اعداد» را با اولین پاورشیفت دو مرحله­ ای در صنعت (به نام تقویت کننده گشتاور یا TA) و اولین Power Take Off  (PTO) مستقل معرفی کرد. اتصال سریع دو نقطه ­ای در سال گذشته به بازار عرضه شده بود. این اعداد از Farmall 100 که جایگزین سوپر A بود تا Farmall 400 که جایگزین Super MTA بود، تغییر می­کردند.

۱۹۵۵- اولین کمباین SP با ۴ روش تسطیح؛ مدل ۱۴۱ HS تولید شد.

۱۹۵۵- تراکتورهای سری ۴۰۰ با مدل­ های دیزل، بنزینی و LPG معرفی شدند.

۱۹۵۶- شرکت کیس Case تراکتورهای سری ۳۰۰ طراحی شده برای مزارع کوچک را معرفی کرد.

۱۹۵۶- سری جدید تراکتورهای Case-OMatic Drive به نمایندگی­ ها معرفی شدند. 

۱۹۵۷- شرکت کیس Case با خرید شرکت تراکتورسازی Churubusco در ایندیانا، تولید کننده تراکتورهای چرخ­ زنجیری و تجهیزات زمینی، گام مهمی در گسترش ماشین ­آلات ساختمانی خود برداشت. شرکت کیس Case مدل ۳۲۰ را معرفی کرد که اولین لودر بکهوی موجود تحت وارانتی یک سازنده واحد بود، و پس از آن شرکت کیس Case در زمینه شرکت­ های لودر بکهو در سراسر جهان پیشتاز شد.

۱۹۵۷- John Steiger و پسرانش Douglas و Maurice با موفقیت اولین تراکتور استیگر را در انبار خود در Red Lake Falls، Minn ساختند. این خانواده به یک تراکتور با اسب بخاری بالاتر از آنچه که به صورت تجاری در دسترس بود، احتیاج داشتند. این تراکتور با وزن ۱۵۰۰۰ پوند، به مدت ۱۰ سال در مزرعه Steigers استفاده می­شد.

۱۹۵۸-  تجارت خارجی گسترش یافت . شرکت کیس J. I. Case (استرالیا) به عنوان اولین شرکت تابعه، متعاقباً توسط J. I. Case  در برزیل و J. I. Case Company Ltd. در انگلستان دنبال شد.

۱۹۵۸- اولین تراکتورهای IHC شش سیلندر (۴۶۰ و ۵۶۰) تحت عنوان «دنیای جدید قدرت» تولید شد. مشکلات این تراکتورها و تمرکز شرکت Deere بر تجهیزات کشاورزی باعث شد که IHC رهبری فروش تجهیزات کشاورزی را از دست بدهد. IH هم­چنین دارای بخش­ هایی شامل کامیون، تجهیزات ساختمانی و بخش توربین گاز خورشیدی بود.

۱۹۶۰- با راه اندازی خط تولید تراکتور Cub Cadet، IH به عنوان اولین شرکت تجهیزات کشاورزی برای تولید و فروش تراکتورهای باغی معرفی شد. در سال ۱۹۷۴، ۵۰۰هزارمین تراکتور Cub Cadet تولید شد.

۱۹۶۱ بزرگترین تراکتور صنعتی (مدل ۴۳۰۰)، با چهار چرخ محرک و ۳۰۰ اسب بخار تولید شد.

۱۹۶۱ کارخانه تولید تراکتور Rock Island با شرکت Racine Clausen Works تلفیق شد.

۱۹۶۲ مدیریت جدید به Merritt D. Hill سپرده شد که باعث پیشرفت شرکت کیس Case در زمینه­ های مهندسی، تولید، فروش و استخدام شد.

۱۹۶۲ کمباین خودکار مدل ۶۰۰ به خاطر ظرفیت برداشت خود که بسیار بیشتر از مدل­ های دیگر بود، مورد تحسین قرار گرفت.

۱۹۶۲ «پادشاه تراکتورهای ۶ گاو آهنه»، یعنی مدل ۹۳۰ Comfort King معرفی شد.

۱۹۶۳ یک طرح کاملاً جدید با قدرت بالاتر و قابلیت اطمینان اثبات شده معرفی شد. مدل های Farmall و بین­ الملل ۷۰۶ و ۸۰۶ دو سال بعد توسط مدل ۱۲۰۶ (اولین تراکتور صنعتی محصولات کشاورزی ردیفی با بیش از ۱۰۰ اسب بخار) دنبال شدند.

۱۹۶۳ خانواده Steiger تصمیم گرفتند تراکتورهایی را خارج از انبار مینسوتا بصورت حرفه ­ای بسازند، در این راستا داگلاس به عنوان طراح اصلی و موریس به عنوان تولیدکننده فعالیت خود را آغاز کردند. پنج واحد در انبار خانه طراحی و ساخته شد و به صورت تجاری فروخته شدند. مطابق با تئوری طراحی Steiger که هر فریم باید با قدرت موتور مطابقت داشته باشد، هر ۵ تراکتور دارای اندازه فریم متفاوت بودند. در همان سال تعداد ۱۲۵ عدد تراکتور در مزرعه Steiger ساخته شد و در آمریکا و کانادا توزیع شدند.

۱۹۶۴- با معرفی مدل ۵۳۰ Construction King که دارای ویژگی­ های جدید است، تسلط شرکت کیس Case بر بخش لودر بکهو ادامه یافت.

۱۹۶۵- شررکت کیس Case در این سال محصولات خود را توسط ۱۲۵ توزیع کننده کالا در سراسر جهان ارائه می­کرد. شرکت ­های تابعه در انگلیس، فرانسه، آفریقای جنوبی، برزیل و استرالیا مستقر شده­ بودند؛ و در ۱۵ کشور دیگر اخذ لیسانس شرکت­ در حال پیگیری بود. بیست درصد از حجم تولید ایالات متحده به خارج از کشور ارسال می­شد.

۱۹۶۶- علاقه به شرکت کیس Case توسط شرکت Kern County Land در سانفرانسیسکوی کالیفرنیا برنامه ­ای برای تأمین اعتبار دوباره ایجاد کرد که پایه و اساس محکمی برای فعالیت­های آینده شرکت شد.

۱۹۶۶- کارخانه تولیدی ۶۰۰۰۰۰ فوت مربعی در Ter Haute ایندیانا خریداری و ساخت و ساز در یک کارخانه ۳۸۶۰۰۰ فوت مربعی در Racine  آغاز شد. و بیش از ۳۰۰۰۰۰ فوت مربع به کارخانه ذوب فلزات و Clausen اضافه شد.

۱۹۶۷- اولین درایوهای هیدرواستاتیک صنعتی در کمباین­ های مدل ۴۰۳ و ۵۰۳ راه­ اندازی شد. درایوهای هیدرواستاتیک بعداً در تراکتورهای باغی در ۱۹۶۶، در تراکتورها و ماشین­ های برداشت پنبه در ۱۹۶۷ و در ریک­های SP در ۱۹۶۸ نیز استفاده شدند.

۱۹۶۷- شرکت Kern County Land توسط شرکت Tenneco از هیوستون تگزاس، بزرگترین توزیع کننده گاز طبیعی جهان و فعال در حوزه مواد شیمیایی نفتی، بسته­ بندی و سرمایه­ گذاری­ های مربوطه، خریداری شد.

۱۹۶۷- شرکت کیس Case در فروش تجهیزات کشاورزی و راهسازی  به تعادل رسید.

۱۹۶۸- شرکت کیس Case جهت ایجاد بخش ­های جداگانه کشاورزی ، راهسازی و اجزای مربوطه ، سازماندهی مجددی را به انجام رساند.

۱۹۶۸- Tenneco دو بخش جدید را خریداری کرد؛ کارخانه Drott در Wausau ویسکانسین، و کارخانه Davis در Wichita  کانزاس که هر دو را به شرکت کیس Case اختصاص داد. Drott بیل­ های مکانیکی ، جرثقیل و حمل ­کننده ­های چرخ دار تولید می­کرد و Davis سازنده ترنچرهای چرخ زنجیری و چرخی، تجهیزات حفاری، تجهیزات لاینر و تریلر بود.

۱۹۶۹- تقاضا برای تراکتورهای Steiger به حدی افزایش یافت که داگلاس و موریس استیگر پس از توافق با تجار خصوصی از داکوتای شمالی و مینه سوتا تصمیم گرفتند کارگاه خود را به Fargo، N.D انتقال دهند. مزرعه استیگر مینه سوتا همچنان به عنوان مرکز تست تجربی مورد استفاده قرار می­گرفت.

۱۹۶۹- Tenneco سهام عادی بیشتری از شرکت کیس Case را به دست آورد و منابع خود را به ۹۱ درصد افزایش داد. در همان سال فروش خالص با یک رکورد ۲۰ درصدی تا ۸/۴۳۰ میلیون دلار افزایش یافت.

۱۹۶۹- شرکت کیس Case خط تولید تراکتورهای Agri-King را با کابین­ های کاملاً محصور، شامل مدل چهارچرخ محرک ۱۴۷۰ راه­ اندازی کرد. این بزرگترین تراکتور کشاورزی است که تاکنون توسط شرکت کیس Case ساخته شده است.

۱۹۷۰- صاحبان سهام، تلفیق شرکت را تصویب و شرکت کیس Case را به یک شرکت زیر مجموعه Tenneco تبدیل  کردند. همچنین Tenneco اکثریت سهام Losenhausen Maschinenbau AG، دوسلدورف آلمان غربی، سازنده کمپرسورهای ارتعاشی غلتکی و صفحه ­ای (Vibromax) را بدست آورد و آن را به شرکت کیس Case اختصاص داد.

۱۹۷۰- خانواده موتورهای دیزلی چهار و شش سیلندر خطی محفظه باز با ۶۷ تا ۱۸۰ اسب بخار PTO برای تجهیزات ساخت و ساز، جنگل داری و کشاورزی توسعه یافتند.در همین زمان، شرکت کیس Case موتورها و قطعات هیدرولیکی را برای فروش به تولید کنندگان تجهیزات اصلی عرضه می­کرد. در طی این دهه، استیگر تولید تراکتور را برای سایر شرکت­ها، از جمله آلیس چالمرز، فورد، شرکت CCIL’s Canadian Co-op Implement Limited و International Harvester آغاز کرد.

۱۹۷۱- شرکت کیس Case کارخانه تولید تجهیزات ساختمانی و راهسازی را در سائوپائولوی برزیل افتتاح کرد.

۱۹۷۱- راه ­اندازی تراکتور سری Farmall 66 بین ­المللی، بخشی از اولین برنامه «World Wide Tractors». در این سال ، IHC در هشت کشور: آمریکا، انگلیس، آلمان، فرانسه، ژاپن، هند، استرالیا و مکزیک، تراکتور و قطعات مربوطه را برای فروش در ۱۲۵ کشور جهان تولید می­کرد. تراکتور سری کوچکتر ۷۴، از موتورهای بنزینی ساخته شده در Louisville Works و موتورهای دیزلی Neuss Works استفاده می­کرد. تراکتورهای کامل برای بازارهای غیر آمریکای شمالی توسط Doncaster Works ساخته می­شدند و واحدهای متحرک در کارخانجات دیگر نظیر Louisville Works برای آمریکای شمالی مونتاژ می ­شدند.

۱۹۷۲- شرکت کیس Case با فروش ۶۱۰ میلیون دلار یکی از موفق ­ترین سال­های تاریخ خود را تجربه کرد.

۱۹۷۲- Tenneco کنترل کارخانه تولید لودرهای چرخی اسپانیا (CALSA) را به دست آورد و آن را به بخش بین­ المللی Case اختصاص داد.

۱۹۷۲- شرکت تراکتورسازی دیوید براون انگلیس توسط Tenneco خریداری شد و بخش عملیاتی شرکت کیس Case را تشکیل داد. تراکتور چهار چرخ محرک مدل ۲۴۷۰ Traction King به همراه شش دستگاه خاک ورزی منطبق با آن معرفی شد.

             

۱۹۷۴-  فروش کلی Case از میلیارد دلار فراتر رفت؛ فروش ۰۹/۱ میلیارد دلار و درآمد ۷/۱۰۲ میلیون دلار ثبت شد.

۱۹۷۵-  شرکت تراکتورسازی Steiger برای ساخت کارخانجات جدید، زمین­ هایی را در اختیار گرفت. ساختمان در کمتر از یک سال به پایان رسید و می­توانست هر ۱۸ دقیقه یک تراکتور استیگر جدید تولید کند. در طول دهه ۱۹۷۰، بیش از ۱۱۰۰ نفر در کارخانه جدید Steiger مشغول به کار شدند و کارخانه تولیدی Fargo با مساحت ۴۲۰۰۰۰ فوت، به عنوان کارخانه شرکت Steigers فعالیت می­کرد.

۱۹۷۷- از طریق Tenneco ، شرکت کیس Case 40 درصد از کارخانه تجهیزات ساختمانی مستقر در فرانسه ، Poclain (تولید کننده برجسته بیل مکانیکی­ های مکانیکی و جرثقیل­ های متحرک در جهان) را در اختیار گرفت. شرکت­ های تجاری Poclain در انگلیس، آلمان غربی، اسپانیا و بلژیک و یک مرکز تولید در برزیل به طور کامل خریداری شدند.

۱۹۷۷- شرکت کیس Case برزیل ، یک کارخانه با مساحت ۴۶۰۰۰۰ فوت مربع را در Sorocaba برای تولید لودر و بیل بکه و، تراکتورهای بزرگ کشاورزی و سایر تجهیزات ساختمانی افتتاح کرد.

۱۹۷۸- شرکت کیس Case از نظر فروش برون مرزی به سریع­ ترین رشد تولیدکننده تجهیزات ساختمانی و کشاورزی مستقر در ایالات متحده رسید.

۱۹۷۹- فروش تراکتورهای آمریکای شمالی به میزان قابل توجهی افزایش یافت، زیرا تراکتورهای دو چرخ محرک سری ۹۰ و چهار چرخ محرک سری ۹۰، دارای فرمان انتخابی منحصر به فرد در حالت صلب، بازار را تحت تأثیر قرار دادند.

۱۹۸۰- تراکتور مفصلی ردیف­کار ۲+۲ راه ­اندازی شد. نیمه عقب تراکتور در اصل مشابه با سری ۸۶ بود، یعنی صندلی راننده در نیمه عقب قرار داشت.

۱۹۸۱- شرکت موتور کیس Case و شرکت کامینز Cummins سرمایه­ گذاری مشترک خود را برای تولید موتورهای دیزل ۵۰ تا ۲۵۰ اسب بخار در نیروگاهی در نزدیکی راکی ​​مونت، کارولینای شمالی آغاز کردند (شرکت Consolidated Diesel).

۱۹۸۲- تراکتورهای کیس ردبف­کار سری ۳۰ و ۵۰، از مفهوم نوآورانه جریان هوای معکوس استفاده کردند. سیستم انتقال قدرت جدید برای سری ۵۰ در اصل قلب تراکتور مگنوم امروزی است.

۱۹۸۲- تراکتورهای کامپکت سری ۲۰۰ ساخت میتسوبیشی بر اساس ظاهر طراحی شده برای IH ساخته شدند. تراکتورهای کامپکت از ژاپن نشات گرفتند و باعث افت بازار تراکتورهای کوچک در سال ۱۹۹۳ شدند.

۱۹۸۲- تراکتور Panther 2000 معرفی شد. اولین مدلی که دارای یک سیستم انتقال قدرت ۱۲ سرعته پاورشیفت، کنترل­ های الکترونیکی، کابین لوکس راحت و سیستم هیدرولیک PFC است.

۱۹۸۳ – مدل Tiger KP سری IV با قدرت ۵۲۵ اسب بخار و انتقال قدرت پاورشیفت آلیسون ۴×۶ عرضه شد.

۱۹۸۳- خط جدیدی از تراکتورهای چند منظوره سری ۹۴ و تراکتورهای دو اسب بخار با قدرت بالا معرفی شد. محصولات جدید در یک طرح جدید قرمز، سیاه و سفید عرضه شدند.

۱۹۸۳ – موتور دیزلی چهار سیلندر Case طراحی شده در کارخانه Rocky Mount کارولینای شمالی تولید شد.

۱۹۸۳- تراکتورسازی دیوید براون به Case Tractors تغییر نام داد و در گروه تجهیزات کشاورزی ادغام شد.

۱۹۸۳- بخش تجهیزات قدرتی فضای باز (OPE) در Winneconne ویسکانسین، توسط شرکت تجهیزات Ingersoll خریداری شد. تراکتورهای باغی همچنان توسط شرکت کیس Case به بازار عرضه می­ شدند.

۱۹۸۴- شرکت کیس Case به عنوان بخشی از تعهدات کلی خود در جهت کاهش هزینه­ های عملیاتی و افزایش بهره­ وری، و به منظور دستیابی به بهترین افراد و منابع ممکن برای یک رویکرد یکپارچه در سراسر جهان برای تولید، بازاریابی و مهندسی، مجددا سازمان­دهی شد.

۱۹۸۴- کیس Case خط جدید تراکتورهای چهار چرخ محرک سری ۹۴ را معرفی کرد، که یکی از قدرتمندترین واحدهایی است که تاکنون شرکت تولید کرده است. مدل ۴۹۹۴ دارای یک توربوشارژر V-8 با ۴۰۰ اسب بخار قدرت است.

۱۹۸۵- کیس Case در اقدامی چشمگیر برای بهبود موقعیت بازار خود، از طریق شرکت مادر Tenneco، بخشی از دارایی­ های مربوط به تجهیزات کشاورزی شرکت اینترناش هاروستر  را به دست آورد. این باعث شد شرکت کیس Case به دومین تولید کننده بزرگ تجهیزات کشاورزی در صنعت تبدیل شود. با ادغام فرایندهای ساخت اینترناش هاروستر  با فرایند ساخت تجهیزات کشاورزی شرکت کیس Case ، این شرکت مجدداً به یک تولید کننده کامل تجهیزات کشاورزی تبدیل شد. این ترکیب باعث افزایش سهم بازار، گستردگی خط تولید محصولات و نمایندگی گسترده آمریکای شمالی شد.

۱۹۸۵- کیس Case نام شرکت خود را حفظ کرد و لوگوهای Case و IH را برای شناسایی شرکت و تجهیزات کشاورزی ترکیب کرد. ادغام به طور قابل توجهی ظرفیت تولید تراکتورهای صنعتی را کاهش داد و به ادامه کاهش تولید محصولات اضافی، که طی چندین سال رکود اقتصادی در بازارهای کشاورزی انباشته شده بود، کمک کرد.

۱۹۸۵- محصولات جدید کشاورزی کیس Case IH به گونه ای طراحی شد که بهترین سنت­ های هر دو شرکت را به همراه رنگ تجهیزات حفظ کند:   مشخصه اینترناش هاروستر ، رنگ قرمز به همراه نوار مشکی، با علامت­ های نقره­ای جدید بود.

دو کارخانه اینترناش هاروستر در آمریکای شمالی و پنج کارخانه تولیدی در اروپا به خانواده کیس Case اضافه شدند. کیس Case هم­چنین شرکت­ های اینترناش هاروستر را در فرانسه، آلمان و دانمارک خریداری کرد. در آمریکای شمالی، شش انبار سرویس قطعات یدکی جدید از جمله چهار انبار سابق اینترناش هاروستر  اضافه شد.

۱۹۸۵- Tenneco دارایی اصلی بخش تجهیزات زراعی کارخانه اینترناش هاروستر  را به دست آورد. این کارخانه شامل E. Moline، IL (کمباین، هاروستر پنبه، کارنده)، همیلتون ON (ماشین­ های خاک ورزی و بذرپاش)، Croix فرانسه (کابین)، Neuss آلمان (تراکتور) و Doncaster انگلیس (تراکتور) به علاوه توزیع قطعات در سراسر جهان بود. هم­چنین مدرن­ ترین ماشین­ آلات و دارایی­ های Farmall Works را که به کارخانه­ های انتقال قدرت و مونتاژ J.I Case Racine انتقال یافته بودند، شامل می­شد. سایر دارایی­ هایی که توسط IH به مرور زمان فروخته شده عبارتند از: Cub Cadet به MTD، بخش تجهیزات ساختمانی به صنایع Dresser و بخش خورشیدی (توربین گازی) به Caterpillar. بخش باقیمانده از کارخانه اینترناش هاروستر ، بخش کامیون بود که هم اکنون به Navistar تغییر نام یافته است و کامیون­ های تجاری تحت برند اینترناش را به بازار عرضه می­کند.

۱۹۸۶- Case IH با خرید دارایی­ های منتخب از کارخانه اینترناش هاروستر  استرالیا ((IHAL، به تلفیق کارخانه اینترناش هاروستر  ادامه داد. شرکت توزیع استرالیایی، که با یک سیستم Case IH منفرد تلفیق شده بود، بزرگترین شبکه تجهیزات کشاورزی/ساختمانی استرالیا را ایجاد کرد.

۱۹۸۶- Tenneco شرکت تراکتورسازی Steiger را از فارگو در داکوتای شمالی (تولید کننده تراکتورهای چهار چرخ محرک) خریداری نموده و به عنوان بخشی از کیس Case IH واگذار کرد. این اقدام، شرکت کیس Case IH را به یکی از دو تولیدکننده اصلی تراکتورهای چهار چرخ محرک با بیش از ۲۰۰ اسب بخار در آمریکای شمالی تبدیل کرد.

۱۹۸۶- Tenneco برای بازسازی Poclain S.A (سازنده بیل مکانیکی مستقر در فرانسه) با طلب کاران اصلی به توافق رسید. در نتیجه ­ی بازسازی، Tenneco به طور قابل توجهی علاقه خود را به Poclain افزایش داد و سرانجام شرکت فرانسوی  Poclainرا با شرکت کیس Case IH  ترکیب شد.

۱۹۸۶- مدل پوما ۱۰۰۰، اولین تراکتور استیگر که با فرمان مفصلی ساخته شده و محور جلو نیز فرمان­پذیر بود، معرفی شد. نوآوری­ های فرمان، مانورپذیری یک تراکتور بزرگ را در کار بر روی محصولات ردیفی امکان­پذیر می­کرد. یک سیستم انتقال قدرت ۱۲ سرعته نیز در تمام تراکتورهای Steiger معرفی شد.

شرکت تراکتورسازی Steiger  پرونده­ هایی را برای محافظت در برابر ورشکستگی ناشی از اقتصاد کشاورزی جهانی جمع ­آوری کرده بود. هنگامی که کارخانه Steiger با ۲۵ درصد ظرفیت در حال کار بود، شرکت Tenneco – شرکت مادر Case – استیگر را خریداری کرد.

۱۹۸۷- مدیریت شرکت کیس Case دستور داد که تمام تراکتورهای سری ۹۴ فروخته شوند تا برای اولین تراکتورهای مگنوم جا فراهم شود. قیمت­ گذاری شبیه «آتش زدن به مال!» بود که مشتری می ­توانست به معنای واقعی کلمه، دو تراکتور سری ۹۴ را با قیمت یک تراکتور خریداری کند.

۱۹۸۷- یک سرمایه­ گذاری مشترک بین شرکت کیس Case و شرکت Hesston انجام شد. شرکت Hesston تجهیزات برداشت علوفه خود را در کارخانجات کانزاس برای کیس Case و تحت نام کیس Case تولید کرد. Case و Hesston هرکدام تجهیزات تولید شده توسط سرمایه­ گذاری مشترک را می­ فروختند و توسط هر یک از شرکا تحت نام تجاری خود به طور جداگانه به بازار عرضه می­کردند.

۱۹۸۸- مجله Fortune ، کمباین ، کارنده و بیل بکهو  تولیدی شرکت Case IH را به عنوان بهترین تولیدات ساخته شده در آمریکا معرفی کرد.

۱۹۹۴- Tenneco اعلام کرد که ۳۵% (بعداً به ۵۶% افزایش یافت) از شرکت کیس Case را از طریق یک عرضه عمومی اولیه ارائه می­دهد و به کیس Case اجازه می­دهد که به یک شرکت سهامی عام تبدیل شود. ۲۴ ژوئن  ۱۹۹۴ کیس Case برای اولین بار در ۳۰ سال فعالیت خود، تحت نماد «CSE» در بورس اوراق بهادار نیویورک پدیدار شد.

۱۹۹۴- شرکت کیس Case از یک هویت جدید پرده برداشت – یک لوگوی جدید و مارک­ های Ag و CE معرفی شدند.

۱۹۹۵- کیس  Case ، شرکت Concord در فراگو را (تولید کننده رتبه اول ایالات متحده کارنده­ های هوایی) خریداری کرد. محصولات Concord پیشرفته­ترین فناوری را در سیستم کاشت بذر داشت که باعث حفاظت از خاک و در عین حال کاهش آماده­ سازی زمین و خاکورزی می­شد. Concord همچنین شامل فناوری الکترونیکی SiteSpecific Farming بود.

۱۹۹۵- شرکت کیس Case یک سرمایه ­گذاری مشترک با یکی از شرکت های پیشرو در زمینه تجهیزات ساختمانی چین – تجهیزات ساختمانی Liugong – تأسیس کرد. این شرکت (شرکت تجهیزات ساختمانی Liuzhou Case Liugong)، مونتاژ، تولید، فروش و توزیع بکهو لودر ۵۸۰L Case را انجام می­داد. این سرمایه­ گذاری مشترک، ورود شرکت کیس Case به بازار مهم چین را فراهم کرد.

۱۹۹۵- کیس Case با سیستم ­های کشاورزی پیشرفته (AFS) جدید وارد عصر فضا شد و با پیشرفته­ ترین دستگاه­ های نظارت بر عملکرد که از فناوری ماهواره ­ای استفاده می­ کردند برای کمک به کشاورزان جهت حداکثر کردن بهره­ وری این امر را آغاز کرد.

۱۹۹۶- شرکت کیس Case، شرکت Austoft Holdings Limited  بزرگترین تولید کننده تجهیزات برداشت نیشکر جهان، مستقر در بوندابرگ استرالیا را خریداری کرد. Austoft با فروش سالانه ۷۴ میلیون دلار، تجارت کیس Case را در استرالیا و هم­چنین حضور خود در بازارهای مهم کشاورزی در حال ظهور را تقویت کرد.

۱۹۹۶- کیس  Case، کنترل  Steyr Landmaschinentechnik GmbH، تولید کننده تراکتور مستقر در سنت والنتین اتریش را با فروش سالانه ۱۷۶ میلیون دلار، به دست گرفت. خط تولید جدید تراکتورهای طراحی شده برای مناطق کشاورزی کوهستانی، تکمیل کننده محصولات عرضه شده اروپایی شرکت Case است.

۱۹۹۶- کیس  Case، شرکت Fermec Holdings Ltd انگلستان سازنده بیل بکهو ، مینی بیل مکانیکی ، اسکید استیر و تراکتورهای صنعتی با فروش سالانه ۱۵۴ میلیون دلار را خریداری کرد.

۱۹۹۶- برای توسعه بیشتر تجارت در آسیای میانه، کیس Case سرمایه­ گذاری مشترکی را در ازبکستان برای تولید ماشین­ های برداشت پنبه­ های دو ردیفی انجام داد. این سرمایه ­گذاری، قابلیت دسترسی ماشین­ های برداشت پنبه کیس Case را در ازبکستان، تولید کننده و صادر کننده عمده پنبه، فراهم کرد. اکثریت سهام سرمایه ­گذاری UzCaseMash، مستقر در تاشکند، متعلق به شرکت کشاورزی کیس Case است.

۱۹۹۶- تراکتور کیس Case IH Steiger Quadtrac معرفی شد. تراکتوری با ۳۶۰ اسب بخار که دارای ۴ شنی جداگانه است که بطور مستقل کار می­ کنند تا سطح بیشتر تماس زمینی را فراهم کنند. طراحی جدید، فشردگی زمین را کاهش می­دهد و کشش بیشتر و لغزندگی کمتری را فراهم می­کند.

۱۹۹۷- تراکتور IH Steiger Quadtrac مدل ۴۰۰ اسب بخاری معرفی شده و ثابت کرد که یکی از بهترین تراکتورهای عملکردی است که تاکنون برای کار در سطح زمین مسطح تولید شده است.

۱۹۹۷- Case شرکت Bor-Mor را خریداری کرد، یک شرکت حفاری مستقر در هوگو، مین، که در سال ۱۹۹۶ حدود ۸.۵ میلیون دلار فروش داشته است. این خرید، فناوری «trenchless» را به خط تولید تجهیزات ساختمانی و راهسازی  Case اضافه کرد.

۱۹۹۷- کیس Case یک سری جدید از تراکتورهای با اسب بخار متوسط یعنی سری MX را معرفی کرد. Case تولید  MXرا از Neuss آلمان تا کارخانجاتی در Racine ویسکانسین و Doncaster انگلستان گسترش داد. بسته شدن Neuss یک قدم مهم در برنامه بازسازی طولانی مدت شرکت کیس Case بود.

۱۹۹۷- کیس Case ، شرکت Agri-Logic، توسعه دهنده برجسته نرم­ افزارهای کاربردی کشاورزی را خریداری کرد. Agri-Logic یک تامین کننده برتر نرم­افزار نقشه­ برداری با شهرت جدی در پشتیبانی از محصول است. این توافقنامه خط تولید سیستم­ های کشاورزی پیشرفته مزرعه را تقویت کرده و شرکت Case را در صدر فناوری­ های کشاورزی قرار داد.

۱۹۹۷- شرکت Case Credit و Cummins Engine توافق ­نامه­ ای را امضا کردند که براساس آن، Case برای همه خریداران خرد، فروشندگان و تولیدکنندگان تجهیزات صنعتی آمریکای شمالی که از موتورهای کامینز استفاده می­کنند، اعتبار مالی فراهم می­کند.

۱۹۹۷- Case یک واحد تجهیزات کشاورزی در آمریکای لاتین تشکیل داد و اعلام کرد که در طول سه سال، ۱۰۰ میلیون دلار برای تولید تجهیزات کشاورزی مقیاس بزرگ برای بازار آمریکای لاتین در برزیل سرمایه­ گذاری خواهد کرد.

۱۹۹۷- Case برنامه­ هایی را برای به دست آوردن یک شرکت آلمانی – Fortschritt – و دارای ی­های دو نفر دیگر اعلام کرد. این اکتساب، طیف گسترده­ ای از کمباین­ های معمولی و دوار در اروپا را به Case اختصاص داده و خط تولید تجهیزات برداشت را بطور قابل توجهی گسترش می­داد. Case، موجود بودن اسکید استیرهای پیشرفته ۸۵XT و ۹۰XT را اعلام کرد و از خانواده جدید اسکید استیرهای سنگین کار که در اوایل سال معرفی شده بودند، پرده برداری کرد.

۱۹۹۹- CNH در نوامبر ۱۹۹۹ از طریق ادغام Case Corporation و New Holland N.V تشکیل شد که یک رهبر شناخته شده در تجهیزات کشاورزی و صنایع تجهیزات ساختمانی و راهسازی بود. این تجارت در سطح منطقه ­ای با سازمان­های تجاری جداگانه و شبکه­ های توزیع سازماندهی می­ شد.